Het is de raarste tijd die we nu meemaken. Verheugt de een zich op de decemberfeestjes, voor de ander kan dit wel eens het meest bizarre, eenzame, trieste, harde deel van het seizoen blijken. Om me heen zie ik mensen breken. Boos en onredelijk schieten op alles dat beweegt. In hun schulp kruipen en niet meer weten hoe te vragen om hulp. Van eenzaamheid verschrompelen. Het gaat alle kanten op. Ik geloof dat we daaraan iets moeten doen, samen. Uitreiken naar elkaar. Een vriendelijk en aandachtig oor lenen aan medemensen en hard zijn naar wat niet dient. Verbinding zoeken vanuit eigen emotionele weerbaarheid.

Niet alleen dit seizoen van de winter vraagt erom dat we onszelf beter beschermen. Ikzelf denk aan december niet zozeer als traditionele feestmaand. Midwinter, ja, dat is een belangrijk moment. Verder is het voor mij juist de tijd van terugtrekken uit alle geroezemoes, alle opwinding. Meer in mezelf keren en wat af blijven van alles wat niet noodzakelijkerwijs hoeft. Vanuit Tribal Guide mooie momenten bieden aan hen die de roep voelen te komen. Mijn verdere ideeën en plannetjes mogen, net als het zaad dat in de zomer en herfst is gevallen, wachten in de donkere aarde. Alle potentie is daar, sluimert daar, het is er. Alleen hoef ik er nog niets mee. Ik mag bij mezelf naar binnen kijken en zien wat ik nodig heb aan zelfzorg. Waar mag mijn aandacht naartoe, wat kan ik repareren in deze tijd, teruggetrokken bij mezelf?

Intussen voel ik het steeds donkerder worden, wat ook letterlijk gebeurt. Want we naderen de kortste dag en daarmee de langste nacht. Het meest haalbare donker op deze plek van de aarde. Midwinter, Yule, Wintersolstice. Op 21 december staat het Rad even stil en dat blijft het ook voor een aantal dagen.

Graag had ik je daarover uitgebreider toegetypt. Want het is zo leuk om te vertellen over allerlei aspecten van Yule, dat al zo oud is als wat. Over Wodan, rooknachten, de Moedernacht, godin Ophiuchus, oooh allemaal zulke interessante verhalen. En ook over wat je dan eet in deze tijd, de kracht van kaarslicht, ach, alles wat erbij hoort.

Maar er is ander nieuws over Yule dat nu belangrijker is. Namelijk dat, na het allerdonkerste, het heel langzaamaan ook weer een beetje lichter wordt. Elke dag een klein tikkie langer Licht. En dat is onherroepelijk, niet te stoppen, om je werkelijk aan vast te houden dat het gebeuren gaat. Uitkijken mogen we naar het licht dat zeker weten gaat komen.

We zitten niet alleen qua seizoen in de donkerste tijd. Om ons heen stort alles waaraan we gewend zijn, opnieuw in elkaar. Wat we ons laten opleggen, waartegen we vechten, wat we willen uitbannen of waarvoor we buigen; het is donkerzwart. Gaan we daar uit? Gaan we het tij laten keren? Kunnen we aankijken wat in het donker ligt en kiezen voor wat in het licht mag staan?

Zorgen voor ons ikke is daarin een must. Het grootste goed ben je zelf. Want alleen als gezonde, gegronde zelf ben je in staat om voor de ander te zorgen. Met gezond bedoel ik niet alleen het lichamelijke. Ook geestelijk en emotioneel fit en weerbaar zijn, is nu zo belangrijk. Wat betekent dat je er hard, maar met zelfliefde, aan mag werken om emotioneel niet zo ontvankelijk te laten zijn voor de drab en ellende die probeert bij je naar binnen te sijpelen. Je wapenen tegen deze aanvallen is het koesteren van onze emotionele gezondheid.

Voor mijzelf helpt het om me regelmatig terug te trekken naar binnen. Om daarna weer naar buiten te gaan. Niet als in ‘de buitenwereld ingaan’, maar letterlijk ‘naar buiten, de Natuur in’ gaan. Daar wordt mijn hoofd weer helder en mijn pas stabiel. In contact met de elementen zijn is een levensbehoefte. Ik mag me daar verwonderen over wat ik tegenkom en de antwoorden aanpakken die me worden gegeven. In de natuur voel ik weer dat er liefde stroomt.

In die liefde bereid ik me voor op Yule. Want ja, ik vier dat Donker, dat absoluut langzaamaan weer overgaat naar Licht. Doe je mee? En ik blijf op pad gaan, het buiten ervaren en dat overdragen. Loop dus maar mee, kom maar, dan laat ik het je meemaken. Ook al is de wereld dicht, de liefde is open. De natuur is open. Laten wij open blijven. Voor onszelf en voor elkaar. Nog een beetje vanuit ons donkere holletje, maar straks weer steeds meer in het licht.

Ik blijf open #Voeljewelkom

‍